2016 en marcha e materiais do congreso compartidos
0501, 2016

2016 en marcha e materiais do congreso compartidos

  O curso reanuda o seu roteiro. Os plans para este 2016 recén inaugurado son moitos e do máis interesante. Así que atentos ás novas que pouco a pouco iremos contando por aquí. O símbolo de lectura, xornal, novidades ou como queirades interpretalo ten relación directa con parte disas novidades que iremos contando no seu momento. Pero polo de agora, imos cinguirnos a algo moi solicitado pola xente tadeguiana, especialmente polas persoas que asistiron ao IV Congreso TADEGa, Vigo 2016 que acabamos de clausurar fai poucos días. Materias e recursos do congreso compartidos O dito, acabamos de publicar fai uns días a relación de materiais, recursos, e presentacións de todas as persoas que interviron no congreso e que amablemente nos cederon esta documentación, (vos podedes guiar polo menú da nosa web: Encontros > Congresos TADEGa > IV Congreso. Vigo 2015 > Documentación ) ou tamén ir directamente ao seguinte enlace: https://tadega.net/xuntanzas/iv-congreso-tadega-vigo-2015/documentacion15

1802, 2013

O reino dos mil chanzos

Podemos ver  o mundo por un burato ou por unha fiestra marabillosa e mergullarnos nel con tódalas consecuencias e ao mesmo tempo coñecer o mundo da diversidade funcional motora. Desde esta última posibilidade podemos debruzarnos sobre a fantasía dun conto infantil con moitos obxectivos, o máis importante: educar no mundo dos valores. A aceptación do diferente, a empatía, o degoiro de ser capaz e a liberación dos prexuízos é a materia do conto El reino de los mil escalones que agora para os galegos convértese en O reino dos mil chanzos. Este conto non comeza coma os outros cun Érase unha vez, senón cun Déixame probar dunha vez. A protagonista é Agostiña, unha rapaza con parálise cerebral que libera a unha vila dun xigante malvado, metáfora da sociedade que despreza ao diferente ou que non lle deixa ser unha persoa autónoma nunha arela bastarda e incomprensíbel. Tódalas escenas, mitos, persoas e clixés serven de escusa para que a protagonista ache o seu lugar no mundo, non sen antes loitar polos seus dereitos. É un proxecto solidario de ASPACE (Asociación de Atención a Persoas con Parálisis Cerebral e Discapacidades Afíns) de Castela e León que agora podemos desfrutar en galego. Os autores do conto cederon os beneficios a ASPACE polo que o produto da venda vai parar integramente a esta asociación. O libro pódese pedir, ademais das librerías de conto infantil, a: Federación ASPACE de Castilla y León Teléfono 983 246 798 federaspacecyl@gmail.com ou: Editorial Lobo Sapiens Teléfono 987 170 652 comercial@lobosapiens.net Doutra banda na bitácora Necesidades educativas. Discapacidad motórica, en breve, poderanse acceder a actividades LIM (libros interactivos multimedia) sobre a lectura do conto. Pregamos difusión deste evento. Hai unha nota de prensa da asociación. Enlaces que se citan: Enlace a Federación ASPACE Castilla y León. Enlace a Necesidades educativas. Discapacidad motórica. Enlace a Nota de prensa de ASPACE con motivo da publicación do libro.

2311, 2012

A formación do profesorado na diversidade

Unha investigación da USC advirte da falla de preparación do profesorado universitario fronte a alumnado con discapacidade A integración real e efectiva de estudantes con discapacidade nas universidades é unha realidade, tamén constatable na USC, que obriga a continuar incrementando os esforzos para mellorar a atención educativa que reciben así como fomentar actitudes favorables de cara a eles. Así o constata a investigación ‘Integración educativa e social dos estudantes con discapacidade na Universidade de Santiago de Compostela’ que realizou o pasado curso a doutora pola USC e compañeira de TADEGA Emma Mayo Pais e que foi presentado no I Congreso Internacional Universidade e Discapacidade. Dende este espazo non podemos mais que felicitar a Emma pola súa laboura investigadora e, entre todos, reclámar maiores recursos para poder ofrecer una formación de calidade Para saber mais Enlace 1: Recorte de Prensa no xornal da propia USC. Enlace 2: Recorte de Prensa no xornal o Progreso. Enlace 3: Recorte de Prensa no xornal La Voz de Galicia.

3004, 2012

Nela: Aprende a escribir usando Braille

Nela: aprende a escribir usando Braille Enrique Matías Sánchez <quique@unizar.es> Universidad de Zaragoza 20 de abril de 2012 1 ¿Qué es Nela? Nela es un programa informático que ayuda a aprender a escribir (usando Braille) a los niños con deficiencia visual (baja visión o ceguera). Nela es Software Libre (con licencia GNU GPL 3 o posterior): se puede usar, copiar a otras personas, modificar y distribuir versiones modificadas de forma gratuita y legal. Es multiplataforma (funciona tanto en Microsoft Windows como en GNU/Linux). Está internacionalizado (preparado para traducirse a otros idiomas). 2 ¿Cómo se utiliza? El método está basado en el libro El Braille en la escuela. Una guía práctica para la enseñanza del Braille de Begoña Espejo de la Fuente (ONCE, Madrid, 1993).   Usando el teclado normal del ordenador, Nela simula una máquina Perkins, que es como una máquina de escribir para ciegos, que sólo tiene 6 teclas (una para cada uno de los seis puntos del cajetín Braille). Una voz le pide al niño que escriba una palabra, y le aplaude si lo hace bien, o le da la respuesta correcta si lo hace mal. Se usan palabras con sentido para el niño (boca, cama, paloma…), introduciendo paulatinamente nuevas palabras con nuevas sílabas y nuevas letras, en un orden pedagógicamente adecuado, y dificultad progresiva: los puntos del cajetín las sílabas directas: ca, ma, te, ra, li, bo… las sílabas inversas: as, el, en, ad, un… las sílabas mixtas: pal, car, bur, tes… las sílabas trabadas abiertas: pla, bre, fra, pri… las sílabas trabadas cerradas: pren, gran, tron, blan… Si bien este método tiene una sólida base pedagógica, el docente que lo desee puede no obstante personalizar Nela y definir una secuencia propia. El programa se adapta a las necesidades específicas de cada usuario, no introduciendo nuevas palabras hasta que no se hayan asimilado las anteriores, y reforzando las que le resulten más complicadas al niño. Así, si el niño aprende rápido, el programa enseña rápido, o si el niño tiene dificultades, el programa se adecúa a su ritmo. 3 Contexto en el que nace Soy estudiante de Ingeniería Técnica en Informática de Gestión en la Escuela Universitaria Politécnica de Teruel. Cuando ya sólo me quedaban un par de asignaturas para acabar la carrera, empecé a pensar sobre qué podría hacer mi Proyecto de Fin de Carrera. Mi idea inicial fue desarrollar un programa de comunicación aumentativa para niños autistas. Cuando fui a proponerle esta idea a Inmaculada Plaza (una de mis profesoras en la EUPT) y preguntarle si se prestaría a ser mi directora de proyecto, ella me explicó que en su grupo de investigación

Ler máis

1312, 2009

Diversidade funcional

Ao fin consta na Wikipedia O termo diversidade funcional (que xa fora ratificado pola ONU en xuño de 2008) xa está na wikipedia. Apetecíame compartilo. Quen o queira ver o ten no seguinte enlace: es.wikipedia.org/wiki/Diversidad_funcional O nome máis axeitado? Penso que as formas moitas veces son importantes. Diversidade Funcional erradica para sempre calquera connotación pexorativa e iguálanos a todas e todos, xa que minusvalía falaba da menor valía dun individuo con algunha limitación funcional (sen considerar a posible responsabilidade do entorno) e discapacidade di que lle falta capacidade, así pois: diversidade funcional, aínda que a algúns lles soe a cousa rara. E aquí vai unha idea de regalo, un vídeo que, seguro, xa coñecedes: Por catro esquiniñas de nada Pé de media (e descrición alternativa): Un vídeo coa montaxe audiovisual do libro Por cuatro esquinitas de nada de Jerome Ruillierno no que se amosan uns debuxos de circuliños e un cadrado que deliberan sobre como facer para que cadradiño poida entrar na casa grande por mor da súa forma acompañados do texto explicativo: – Cuadradito juega con sus amigos. – ¡Ring! Es hora de entrar en la casa grande. – ¡Pero Cuadradito no puede entrar! No es redondo como la puerta. – Cuadradito esta triste. Le gustaría mucho entrar en la casa grande. Entonces se alarga, se pone cabeza abajo, se tuerce, se dobla. Pero sigue sin entrar. – ¡Sé redondo!- le dicen los Redonditos. – Cuadradito lo intenta con todas sus fuerzas. – ¡Te lo tienes que creer!- dicen los Redonditos. – Soy redondo, soy redondo, soy redondo….- repite Cuadradito. – ¡Pero no hay nada que hacer! – ¡Pues te tendremos que cortar las esquinas!- dicen los Redonditos. – ¡Oh, no!- dice Cuadradito-. ¡Me dolería mucho! – ¿Qué podemos hacer? Cuadradito es diferente. Nunca será redondo. – Los Redonditos se reúnen en la sala grande. – Hablan durante mucho, mucho tiempo,… – Hasta que comprenden que no es Cuadradito el que tiene que cambiar. – ¡Es la puerta! Entonces, recortan cuatro esquinitas, cuatro esquinitas de nada… Que permitan a Cuadradito entrar en la casa grande… junto a todos los Redonditos..

2109, 2009

Síndrome de Down: Lectura y escritura

O libro de María Victoria Troncoso e María Mercedes del Cerro, da Fundación Síndrome de Down de Cantabria supuxo no seu día un magnífico recurso de traballo dende 1998. A nova é que agora está tamén dispoñible on-line así como as fichas en formato PowerPoint y Pdf. Tedes todo o material e o proxecto no enlace de Internet: www.down21.org/educ_psc/material/librolectura

1809, 2009

O móbil, agora mais.

O teléfono móbil, cada vez máis, parece que vai perdendo o substantivo de teléfono e gañando o adxectivo móbil. Vai pasando de ser un aparato para poder comunicarnos a distancia con quen nos queiramos a un trebello que nos pode axudar a facer máis cousas das que previamente foi deseñado. Co móbil poderemos acceder ao noso correo electrónico, as nosas redes sociais, consultar un mapa e buscar o que queiramos nel, acceder a servizos de noticias, xogos, control remoto da computadora da casa, entrenadores físicos persoais… Un pouco o que queiramos. Os móbiles van mudando de tecnoloxías tamén e vanse cargando de máis e máis dispositivos internos que facilitan o seu uso e acceso. Acelerómetros para poder rexistrar o movemento, pantallas táctiles ou servizos de xeo-localización. Poderíamos usar estas cousas todas para facer máis accesible o noso entorno? Penso, e non son o único, que si. A tecnoloxía está, agora falta adaptala as nosas necesidades. Dependendo dos modelos de teléfono que posuamos accederemos a un grupo de programas ou outro. Actualmente temos varios sistemas como o Windows Mobile -en breves sairá a súa versión 6.5-, Symbian OS -moi usada por dispositivos Nokia-, Android -desenvolvida por un consorcio de empresas amalgamadas por Google-, iPhone Os -do famoso iPhone-… Os máis coñecidos. Un exemplo, moi gráfico e xenial, é o programa Blind para Android. A páxina -en castelán- da aplicación a poderedes atopar no enlace: www.blindapp.com Blind pode mandar correos electrónicos coa nosa voz, ler a nosa axenda de contactos, ler os mensaxes do móbil… bastantes cousas para o manexo das comunicacións. Pero ten un punto máis ao seu favor, as utilidades para o cotío. Coa cámara pódenos dicir a cor da roupa -por agora seis cores primarios-, utilizar o GPS para dicirche onde te encontras… Moi interesante. Dicir tamén que está en fase beta, isto quere dicir que aínda non está rematado, que aínda pode ser mellor. E non me lembraba, é gratis. Penso que isto é unha mostra do que nos pode deparar o futuro en materia de trebellos de levar encima. Un paso máis, para todos e todas.

3003, 2009

tecnoloxía, diversidade, accesibilidade

[D-716] O noso compañeiro Antonio, ven de facernos un proveitoso resumo que aparece na ultima revista Saudiña, “un reto na sociedade contemporánea”. Case todas as persoas, en maior ou menor medida, estamos presas nas redes do que se deu en chamar novas tecnoloxías. As novas tecnoloxías ou as tecnoloxías da información e da comunicación (TIC) revolucionaron a organización administrativa e social na última metade do século XX e por suposto quedarán como elementos fundamentais para entender a cultura do século XXI. Dende o mundo da arte ata o da literatura, pasando polas diferentes disciplinas e xeitos de entender a vida, definen unha sociedade cada día máis plural e cambiante na que as TIC xogan un papel determinante. A pesar de que para unha gran parte da poboación levan anos sendo instrumentos de uso cotián, para outras moitas persoas seguen sendo ferramentas descoñecidas. tecnoloxia_diversidade_accesibilidade Publish at Scribd or explore others: Enlace á Revista Saudiña

1802, 2009

XII Xornadas AGPETAL III Xornadas TADEGa

Unha vez pasadas as Xornadas, e os retallos organizativos que aínda quedan, iremos dixerindo todo o material, fotos, vídeos, contidos… que produciron as Xornadas. Hoxe o vídeo do Proxecto Foro TecnoNEEt (1), logros e perspectivas de futuro; e tamén o PowerPoint lo Lobo Feroz (2) que Borja de BJ-Adaptaciones (3) dixo que nos deixaba. Grazas a todas e a todos. [D-702] Ligazons (1)Ligazón á web do Foro TecnoNEEt (2)Ligazón ao PowerPoint “La Historia do Gran Lobo Feroz” (3)Ligazón á web de BJ Adaptaciones (4)Ligazón ao álbum de fotos de Picasa das Xornadas

0502, 2009

Conclusións Tecnoneet 2008

[D-691] Ola a todas e todos. Comprácenos comunicarvos que, tras algunhas discusións nos comités encargados na súa elaboración, remítennos o documento definitivo de Conclusións do V Congreso Tecnoneet 2008. O colectivo tadeguiano en xeral sintese moi orgulloso diste documento no que traballaron activamente e, en especial o noso Juan. Noraboa Presi Acceso ao documento