1802, 2013

O reino dos mil chanzos

Podemos ver  o mundo por un burato ou por unha fiestra marabillosa e mergullarnos nel con tódalas consecuencias e ao mesmo tempo coñecer o mundo da diversidade funcional motora. Desde esta última posibilidade podemos debruzarnos sobre a fantasía dun conto infantil con moitos obxectivos, o máis importante: educar no mundo dos valores. A aceptación do diferente, a empatía, o degoiro de ser capaz e a liberación dos prexuízos é a materia do conto El reino de los mil escalones que agora para os galegos convértese en O reino dos mil chanzos. Este conto non comeza coma os outros cun Érase unha vez, senón cun Déixame probar dunha vez. A protagonista é Agostiña, unha rapaza con parálise cerebral que libera a unha vila dun xigante malvado, metáfora da sociedade que despreza ao diferente ou que non lle deixa ser unha persoa autónoma nunha arela bastarda e incomprensíbel. Tódalas escenas, mitos, persoas e clixés serven de escusa para que a protagonista ache o seu lugar no mundo, non sen antes loitar polos seus dereitos. É un proxecto solidario de ASPACE (Asociación de Atención a Persoas con Parálisis Cerebral e Discapacidades Afíns) de Castela e León que agora podemos desfrutar en galego. Os autores do conto cederon os beneficios a ASPACE polo que o produto da venda vai parar integramente a esta asociación. O libro pódese pedir, ademais das librerías de conto infantil, a: Federación ASPACE de Castilla y León Teléfono 983 246 798 federaspacecyl@gmail.com ou: Editorial Lobo Sapiens Teléfono 987 170 652 comercial@lobosapiens.net Doutra banda na bitácora Necesidades educativas. Discapacidad motórica, en breve, poderanse acceder a actividades LIM (libros interactivos multimedia) sobre a lectura do conto. Pregamos difusión deste evento. Hai unha nota de prensa da asociación. Enlaces que se citan: Enlace a Federación ASPACE Castilla y León. Enlace a Necesidades educativas. Discapacidad motórica. Enlace a Nota de prensa de ASPACE con motivo da publicación do libro.

2304, 2010

Pacto pola Educación: Obxectivo 12 (Educación inclusiva)

Pé de media (e descrición alternativa): O actual Ministro de Educación falando do famoso Pacto Educativo obxecto de debate neste artigo. Pacto anunciado O ministro de Educación, presentou onte ás asociacións, comunidades autónomas e partidos políticos a proposta final sobre o Pacto Social e Político pola Educación, xunto co compromiso do Goberno de investir 1.570 millóns de euros no próximo trienio para conseguir os 12 obxectivos que conforman a proposta. Parece ser que hai un partido que pon unha pega referida á falta de liberdade na elección dos centros. Con todo hai outras propostas que reforzan o ensino privado, centros sostidos con fondos públicos (privado concertado), pero non se aposta por reforzar o ensino público de calidade e o garantir a igualdade de oportunidades a todos  os cidadáns. Non se recollen no texto a redución de rateos, os centros públicos saben moi ben a súa necesidade, porque son os que atenden a maior parte da diversidade e os casos que requiren máis recursos de todo tipo. O obxectivo Número 12 O obxectivo 12, aquel do que, incomprensiblemente se esqueceron, terá moitas dificultades para conseguirse, se non se garanten medidas para incrementar a calidade da atención aos alumnos con grandes necesidades educativas e séguense sen escolarizar na súa contorna inmediata, como correspondería a unha verdadeira educación inclusiva. Na introdución do obxectivo 12 dise: Asegurar a educación inclusiva, o recoñecemento da diversidade e a interculturalidade e procurar os medios e recursos adecuados para que (todos) os centros educativos poidan garantir a plena incorporación, en condicións de igualdade de oportunidades, dos estudantes con necesidades específicas de apoio educativo (na súa contorna inmediata e onde unicamente se contemplen criterios pedagóxicos para decidir a modalidade, centro ou lugar de escolarización). (O que vai entre paréntese permitinme engadilo.) Dada a estrutura e a organización do Estado Español as medidas concretaranse nas diferentes Comunidades Autónomas e será, entón, cando saberemos se o pacto servirá para algo. Por exemplo, a pesar de que hai convenios asinados entre as Comunidades e o Estado para garantir a accesibilidade das instalacións das aulas e dos equipos, creo, que non se están dando os pasos adecuados para facer realidade unha Escola 2.0 accesible e adaptada ás necesidades dos alumnos. Enlaces de interese Enlace ao objetivo 12 do documento.

0701, 2009

Borrador: Decreto de Atención á Diversidade

[D-345] Circula por aí o borrador do decreto que regulará a atención á diversidade que está aínda en fase de estudo e trátase nas mesas sectoriais dos sindicatos. Na exposición de motivos xustifica -invocando a equidade na educación- todos aqueles recursos que a Administración educativa deberá por en marcha para que ningunha circunstancia desfavorable impida unha mellor atención aos alumnos que precisen apoio; pois a ver se é certo e non todo son atrancos e burocracia á hora de prover eses recursos. Eu témome que non, p.e. estrágase unha oportunidade de crear centros de recursos de educación especial para que de verdade os apoios sexan provistos e se asesore aos profesionais pola xente que sabe diso. Tamén a forma en que se determinan os centros de escolarización preferente é manifestamente mellorable. Nos principios xerais di que a atención á diversidade farase de acordo cos principios de normalización e inclusión; pois a ver se acabamos con esa política nefasta de segregar aos alumnos en centros de escolarización preferente co pretexto das axudas, cando estas non son moi distintas doutros centros ordinarios ou é que, de verdade, pensan que un centro con ramplas xa é un centro inclusivo, só polo feito de telas. Tamén di no capítulo que se refire á escolarización que os alumnos con necesidades educativas serán escolarizados onde lles corresponda. Se chega a ser certo sería unha boa cosa, pero máis que nada sería xusto. Unha das ferramentas máis poderosas que hai para atender á diversidade é a adaptación curricular. Alguén podería dicirme por que non existe en bacharelato? Para acabar, os mestres de Pedagoxía Terapéutica e Audición e Linguaxe van desempeñar as súas funcións no segundo ciclo da ESO. Van cobrar máis, tamén? Para saber mais Páxina Web de Javier Martín Betanzos. Ligazón ao documento pdf do borrador do decreto de atención á diversidade.

2204, 2008

Estimulación Sensorial

[D-447] Estase a celebrar no Centro de Formación e Recursos de A Coruña e programado pola asesoría de Orientación e Integración, o curso sobre a Estimulación Sensorial na Integración do Alumno con Discapacidade. É a primeira vez que en Galicia se celebra unha actividade deste tipo dirixida á comunidade educativa e referida aos contextos educativos ordinarios. As salas multisensoriais, nos seus diversos enfoques, están dirixidas a estimular os sentidos primarios sen necesidade dun recoñecemento cognitivo da actividade proposta e persegue obxectivos como a relaxación, eliminación ou diminución de estereotipias, modificación de condutas, etc Son estímulos para aumentar ou diminuír o nivel de alerta e favorecer a maduración do sistema nervioso central, favorecer respostas motoras normais, mellorar aprendizaxes e propiciar un mellor contacto co contorno. Esperemos que nos aproveite a todos. Para saber mais: Herramienta Multimedia de Estimulación Sensorial (H.M.E.S.). Cecaproin. Salas Snoezelen. Salas Snoezelen2.