0701, 2009

Borrador: Decreto de Atención á Diversidade

[D-345] Circula por aí o borrador do decreto que regulará a atención á diversidade que está aínda en fase de estudo e trátase nas mesas sectoriais dos sindicatos. Na exposición de motivos xustifica -invocando a equidade na educación- todos aqueles recursos que a Administración educativa deberá por en marcha para que ningunha circunstancia desfavorable impida unha mellor atención aos alumnos que precisen apoio; pois a ver se é certo e non todo son atrancos e burocracia á hora de prover eses recursos. Eu témome que non, p.e. estrágase unha oportunidade de crear centros de recursos de educación especial para que de verdade os apoios sexan provistos e se asesore aos profesionais pola xente que sabe diso. Tamén a forma en que se determinan os centros de escolarización preferente é manifestamente mellorable. Nos principios xerais di que a atención á diversidade farase de acordo cos principios de normalización e inclusión; pois a ver se acabamos con esa política nefasta de segregar aos alumnos en centros de escolarización preferente co pretexto das axudas, cando estas non son moi distintas doutros centros ordinarios ou é que, de verdade, pensan que un centro con ramplas xa é un centro inclusivo, só polo feito de telas. Tamén di no capítulo que se refire á escolarización que os alumnos con necesidades educativas serán escolarizados onde lles corresponda. Se chega a ser certo sería unha boa cosa, pero máis que nada sería xusto. Unha das ferramentas máis poderosas que hai para atender á diversidade é a adaptación curricular. Alguén podería dicirme por que non existe en bacharelato? Para acabar, os mestres de Pedagoxía Terapéutica e Audición e Linguaxe van desempeñar as súas funcións no segundo ciclo da ESO. Van cobrar máis, tamén? Para saber mais Páxina Web de Javier Martín Betanzos. Ligazón ao documento pdf do borrador do decreto de atención á diversidade.

2412, 2008

Accesibles porque sí, y en navidad más

(Aviso: artículo en español) Rebeldía Hoy tengo ganas de sacudirme el polvo del camino, de ser áspero, rebelde y desentonar. Se cansa uno de ser y estar sólo en el defender la accesibilidad como algo elemental que todo diseño debería tener, no porque esté de moda, sino porque es de ley y de sentido común. Siempre oyendo entre susurros que si uno exagera, que en el fondo no es mi problema sino de los tecnólogos, que si la accesibilidad está reñida con la creatividad y cincuenta mil prejuicios más que mejor sería tirar directamente al cubo de la basura si no fuera porque sabes que es el sentir de muchos probablemente, incluso, de la mayoría. Te duele ese pensar que flota en el aire, la idea de que hacer cosas accesibles lleva aparejado ser un carca, que se renuncia a la multimedia, que se esclaviza al duro trabajo renunciando a la creatividad, que se tapona el advenimiento de la web 2.0 y todo por querer adelantar un futuro que deberían solucionarnos los tecnólogos. ¡Pues no! Es la web 2.0 quien debe adaptarse a la accesibilidad y no al revés. Es posible que la accesibilidad venga en el futuro de un modo mucho menos trabajoso, no lo discuto, pero yo quiero ese futuro ¡ahora! porque mientras no sea así, estamos echando fuera de nuestras casas a quienes, por ser diferentes, no pueden acceder a los contenidos de lo que publicamos ¡Hace falta ser bien vago! Ya decía aquel filósofo lo de que toda indiferencia es criminal. Como ya he dicho, quiero desentonar, perder un poco la compostura y evidenciar que, aparte de la responsabilidad de los tecnólogos en elaborar mejores herramientas digitales, yo debo primero asumir lo que me toca: no puedo redactar y componer con las vísceras, estoy obligado usar el buen juicio y demás virtudes de la materia gris. Los demás tienen pleno derecho a escuchar unas palabras mínimamente hiladas, con sentido, un discurso inequívoco y, de querer jugar al gato y al ratón con el lector para que no le sea fácil entenderme, primero avisarlo, para darle la oportunidad de mandarme al cuerno si mis jueguecitos no le interesan. Y como estoy revoltoso traigo hoy aquí este artículo hecho contra viento y marea, me lo he puesto difícil a posta para evidenciar que, hasta lo difícil, tiene solución accesible sin necesidad de tecnología rara: Incluye más multimedia que muchos otros artículos (3 vídeos). Además con la peor de las opciones: son vídeos que, visualmente, no aportan nada en absoluto, todo su significado reside en lo que se puede oir y,

Ler máis

1112, 2008

A educación inclusiva a debate

Con motivo da celebración do Congreso de Educación FEAPS (1), a organizacion celebrou un café con expertos nesta materia e que son os encargados de deseñar o modelo de educación de FEAPS que se presentará no citado Congreso, o próximo mes de febreiro en Córdoba. Neste café-coloquio (2) tocáronse moitos dos aspectos que debatíamos hai días. Algún dos temas facían referencia as carencias, ausencias, faltas, non existencias… que aparecen se preguntamos educación inclusiva?. Cando se fala de inclusión non se fala dunha metodoloxía nin dun procedemento, fálase dunha cultura, dunha actitude, dunha ética, en relación coa educación en xeral, que todos os nenos teñan a educación que merecen. Neste sentido na inclusión sí se foi avanzando: hai máis crenza, máis ideoloxía positiva, máis paixón por quen a ten, pero é de agradecer non é eSixible. Hoxe en día non hai nada que esixa nas normativas esta formulación. Se a túa filla ten a sorte de estar nun centro que por sorte, polas actitudes e as características do colexio e das persoas, vaille ben pois é unha afortunada, pero se está nunha entidade onde, ese colexio, eses profesores ou a sociedade de ao redor non ten esta cultura, ninguén lle vai a pór sistemas de proceso de mellora para que realmente chegue a inclusión. Os cambios e as transformacións non terían só que ver con cambios de mentalidade, que son básicos, se non que ademais terían que ir acompañados de transformacións de esixencia. Enlaces de interese Enlace ao Congreso FEAPS de Educación www.feaps.org Enlace ao texto íntegro do café coloquio Café Coloquio sobre Inclusion

0412, 2008

Educación inclusiva

Este artigo é unha nota remitida polo foro de vida independente coa solicitude de ser publicada nesta bitácora que gustosamente aceptamos. [D-600] A Xunta de Galicia incumpre a Convención de Dereitos Humáns das Persoas con Discapacidade e a LOE A decisión da Consellería de Educación que segregará aos nenos con diversidade funcional vai en contra da lei. Ante a proliferación de situacións en que nenos con diversidade funcional física ou intelectual que se atopaban integrados en centros educativos ordinarios están sendo obrigados pola Xunta a pasar a centros especiais, o Foro de Vida Independiente (1) sinala que isto supón un contrasentido dado que se avalou a obrigatoriedade dunha educación inclusiva, tal como establece a Convención de Dereitos Humanos dos discapacitados. Non resulta razoable que tras anos de asistencia a un centro escolar alguén con diversidade funcional véxase segregado a un centro que baixo o ampuloso título de especial é en realidade un Gulag ou Guantánamo no que fóra da vista da sociedade instrúese aos escolares en que a súa diversidade é motivo de exclusión social respecto aos estudantes da súa idade e entorno social. A esta práctica mafiosa, mediante informes tendenciosos e instrucións internas, a Xunta intenta dar un verniz de lexitimidade co anuncio dun decreto de atención á diversidade mediante o desvío dos alumnos con discapacidade a aulas específicas, para facer desaparecer as dificultades de integración creadas pola falta de recursos, vontade e coñecementos para o cumprimento da educación inclusiva que a legalidade vixente establece. O Foro de Vida Independiente coincide co obxectivo que alega a Xunta de “racionalizar recursos”, pero xa que existe diñeiro para dispendios (coches oficiais a 480.000 euros a unidade, 2 millóns de euros para remodelar un despacho, 355 coches oficiais cos seus respectivos condutores, edificios (O Porriño) construídos fai anos aos que non se lle deu ningún uso,…),que non responden a ningún dereito da cidadanía, estes gastos deben efectuarse despois de haber cuberto os fondos precisos para unha educación inclusiva de calidade para todos os galegos. O Foro de Vida Independiente fai un chamamento á comunidade educativa, ao movemento asociativo da discapacidade, aos representantes políticos escollidos nas eleccións e á sociedade en xeral para impedir que a segregación escolar impóñase en Galicia ou en calquera outra comunidade española porque trátase dunha violación dos dereitos humáns. Ao mesmo tempo queremos manifestar a nosa máis profunda preocupación polo feito de que TSXG declárese “incompetente” na demanda dun pai pola imposición da Xunta de enviar a un alumno, despois de estar nun centro de integración do seu contorno, a un especifico para persoas con diversidade funcional. Se a administración

Ler máis

2110, 2008

Curso de dislexia

[D-567] Pois ahí vai o prometido, finalmente asistín ao I curso de verán: “Dislexia: novos retos na súa intervención interdisciplinar”, que se celebrou en Vilagarcía do 15 ó 19 de setembro e do que vos fago un pequeno resumo. Definición de dislexia e tipos Avaliación psicopedagóxica da dislexia Pautas de intervención na dislexia Conclusións finais e referencias bibliográficas Definición de dislexia e tipos En termos xerais, dislexia pode definirse como un trastorno específico e persistente da linguaxe escrita, caracterizado principalmente por dificultades na exactitude e automatización lectora e escritora. É, unha dificultade conxénita, hereditaria, cunha base neurolóxica, non pode ser explicada por deficiencias visuais ou auditivas, por trastornos emocionais ou condutuais, por retraso mental, nin por situacións educativas “anormais” (ausencias prolongadas ou repetidas a clase, metodoloxía de ensinanza inapropiada, cambios frecuentes de profesores ou centros,…). Dislexia non ten nada que ver coa intelixencia, non se relaciona so con dificultades para ler e escribir con fluidez, é unha forma de tratar a información. De seguido unhas alternativas terminolóxicas para que nos fagan reflexionar da importancia de usar unhas expresións ou outras: Neurodiversidade versus Dislexia É disléxico vs Ten dislexia Foi identificado como disléxico vs Foi diagnóstico como disléxico Adaptacións para disléxicos vs tratamento para disléxicos Diferenzas específicas de aprendizaxe vs dificultades específicas de aprendizaxe Traballo mellor se uso vs teño medo de precisar unha gravadora/papel pautado,… Existen varios tipos de dislexia: Dislexia evolutiva ou madurativa: cando aparecen dificultades no alumnado que inician a aprendizaxe, e que persisten mais alá dos primeiros anos de instrución. Dislexia adquirida: trátase dunha perda das funcións lectoras que inician a aprendizaxe producida por unha lesión cerebral. Existen 3 tipos: fonolóxica, superficial ou mixta. Atraso lector: a diferenza da dislexia evolutiva, aquí xa existe unha causa concreta. A dificultade lectora pode ter unha orixe intelectual unha falta de motivación ou unha precaria escolarización. Avaliación psicopedagóxica da dislexia Antes dos 5 anos de idade, resulta moi arriscado a identificación. A partir de esta idade pódese identificar “sinais de risco para a aprendizaxe da lectoescritura” e iniciar un traballo de estimulación da linguaxe. Recollerase información sobre: datos da linguaxe escrita (falta de exactitude lectora e escritora, velocidade lectora, unión e fragmentación de palabras, dificultades de comprensión lectora,…), datos da linguaxe oral ( retraso na adquisición da fala, linguaxe espontáneo confuso, dificultade no etiquetado verbal ou capacidade para nomear automáticamente obxectos coñecidos, …), e outros indicadores ( dificultades para seguir instrucións, confusión co vocabulario que ten que ver a orientación espacial, dificultades para aprender a ler o reloxo e usar o diñeiro,…). Instrumentos de avaliación: WISC , Raven , Bady-G , TALE

Ler máis

2209, 2008

Gaudi… aí veñen os automatismos!

[D-533] O meu Deus, seica tiña as falanxes oxidadas de non escribir nada por estes lares; retomando o pulo das miñas sindicacións abraiome co novo invento de Google, GAUDI (Acrónimo inglés de Google Audio Indexing) (1), mil e unha posibilidades ten para as Necesidades Educativas Especiais, a bote pronto a subtitulación automática dos vídeos que permitirá dobrar os diálogos, identificar sons e darlle verbas. Con estas ferramentas, todo é visualmente maís accesible!!!. Esperamos impacientes unha nova ferramenta de interpretación gráfica. Enlaces relacionados : (1) Enlace a Gaudi (Google Audio Indexing): http://labs.google.com/gaudi

0906, 2008

Conclusións do 1º Congreso TADEGa

Documento de conclusións [D-466] Co gallo da celebración do noso primeiro congreso TADEGa, estivemos a traballar na presentación dun documento de conclusións. Sinxelo e breve, para non cansar aos lectores, onde tedes unha escolma do que entendemos pode ser o máis interesante cara a facer unha radiografía das TIC na Atención á Diversidade en Galicia ao tempo que extrae unha serie de propostas e dictames encamiñados a mellorar ese diagnóstico. Agardamos que sexa fecundo para todas e todos: Documento de conclusións en galego: En formato Flash para velo en pantalla: issuu.com/tadega/docs/conclusionscongresotadega08 En formato PDF para descargar: www.tadega.net/Descargas/ConclusionsCongresoTADEGa2008.pdf (Aviso, documento pesado: 50 MB). O mesmo documento de conclusións en español: En formato Flash para velo en pantalla: issuu.com/tadega/docs/www.tadega.net En formato PDF para descargar: www.tadega.net/Descargas/ConclusionesCongresoTADEGa2008.pdf (Aviso, documento pesado: 50 MB). Deste documento farase entrega de exemplares impresos ás diversas autoridades e organismos que apoiaron e colaboraron na celebración deste congreso, non só como agradecemento, tamén co ánimo de que o radiografado e das conclusións que se desprenden, se poidan extraer futuras actuacións encamiñadas á mellora do panorama das TIC na Atención á Diversidade, máxime na Educación Galega. Entidades colaboradoras e ás que se dirixe unha copia impresa das conclusións xunto cunha copia do libro de actas do congreso: Dirección Xeral de Ordenación e Innovación Educativa. Consellería de Educación. Xunta de Galicia Dirección Xeral de Promoción Industrial e Sociedade da Información. Consellería de Innovación e Industria. Xunta de Galicia Dirección Xeral de Ordenación e Calidade do Sistema Universitario de Galicia. Consellería de Educación. Xunta de Galicia Servizo de Atención á Diversidade. Conserjería de Educación, Ciencia e Investigación. Rexión de Murcia. Asociación TADEGa (Tecnoloxías de Atención á Diversidade na Educación Galega). Asociación DIVERTIC (Asociación Nacional de Tecnoloxía Educativa para a Diversidade). MUPEGA (Museo Pedagóxico de Galicia). ONCE (Organización Nacional de Cegos Españois). EDIGa (Encerado Dixital Interactivo de Galicia). SMART Technologies Inc.

3103, 2008

Parábola do pescador

Aviso: artigo con partes en español [D-412] A historia Una vez leí en un libro sobre educación permanente -no recuerdo ahora el título- la siguiente historia que cuento con la poca fidelidad de que es capaz mi memoria: Un hombre que vivía en los Estados Unidos quiso pasar su tiempo libre dedicado a la pesca. Compró una buena lancha, un remolque para ella y como su coche era pequeño y viejo para tirar de las dos cosas, también compró un nuevo coche. Por supuesto compró los mejores aparejos, cebos y todo lo necesario. Una vez lo tuvo todo se dirigió hacia los Grandes Lagos, recorriendo más de doscientos kilómetros. Cuando llegó preparó todo y se adentró en el agua con su flamante lancha y mucho orgullo, en la orilla quedaba un pobre viejo con un mísero sedal y una caña tan vieja como él. Nuestro hombre apenas reparó en él, pero si vio como su cesta estaba llena de peces y pensó: si este viejo pescó todo eso, qué no pescaré yo con todos mis aparejos. Pasaron horas y nuestro pescador, aburrido, volvió hacia la orilla sin haber pescado nada. El viejo lo miró y dijo para sí: ¡Qué no habría pescado yo con todos esos aparejos! Pienso que se entiende bien: El aparataje con que, a veces nos rodeamos en nuestro quehacer diario como profesores, ¿Realmente sabemos para qué lo queremos o nos estará pasando lo que al pescador? Orixe e agradecemento Colaboración que recibimos nesta bitácora e que agradecemos de Javier Martín Betanzos (martinbetanzos.blogspot.com).

2603, 2008

Congreso Nacional Déficit Atención

[D-323] Unha aperta moi forte a Juan niste día. Aviso: Artigo en castelán El pasado 26 y 27 de enero de 2008 tuve la oportunidad de estar en el Congreso Nacional sobre TDAH 2008 en Madrid, de este conviene destacar las aportaciones del Dr. Russel Barkley, la psicóloga Marina Peña y la de Jesús Bernal. El resto de conferencias pasaron sin pena ni gloria, algunas parecían prometedoras aunque luego no aportaron lo que prometían, es éstas como es lógico no hablaré. Tampoco de aquello que se ha hablado mil veces y podeís leer en otros artículos. Pero bien, considero que si de un congreso o curso sales con 1 o 2 ideas nuevas ya te puedes dar por satisfecho, así que en términos generales el congreso mereció la pena.

1803, 2008

Cal é a maior discapacidade?

[D-404] A explicación Miss Saraievo é unha canción (1) dun álbum sinxelo do conxunto U2. Foi composta por Bono e interpretada por el xunto a Luciano Pavarotti, The Edge e Brian Eno durante un concerto de Pavarotti en Verona, Italia. Destaca a voz de Pavarotti, xunto a de Bono e os violíns. A canción -e o videoclip- tratan dun suceso ocorrido durante a Guerra da antiga Iugoslavia, na cidade de Saraievo, Bosnia-Herzegovina. Esta cidade era atacada polos serbios, os musulmáns e os croatas. Neste conflito morrían diariamente centenares de persoas. No medio do caos, algúns cidadáns crearon un concurso de beleza. Gravaron o momento e transmitírono en vivo nun espectáculo de Verona, Italia (2). Durante o videoclip que vos animamos a ver e escoitar no enlace de Youtube que vos engadimos ao final deste artigo (1), podemos ver como as participantes no concurso de Miss Saraievo mostran un cartaz co lema Don’t let them kill us (Non permitades que nos maten). A reflexión Cal é a maior discapacidade? Non é complexo respostar, cando unha persoa morre a mans doutra todo queda discapacitado, esnaquizado, nada queda no seu sitio. De todo o edificio do verdugo só queda en pé o que para nada vale, o resto desvaneceuse. Só se pode pedir unha cousa: non lle fagamos sitio á indiferencia, sería criminal. Enlaces que se citan Enlace a Youtube para ver e escoitar o videoclip: www.youtube.com/watch?v=u4VM41immWI Información obtida da wikipedia no enderezo: es.wikipedia.org/wiki/Miss_Sarajevo