Educación inclusiva
Este artigo é unha nota remitida polo foro de vida independente coa solicitude de ser publicada nesta bitácora que gustosamente aceptamos.
[D-600]
A Xunta de Galicia incumpre a Convención de Dereitos Humáns das Persoas con Discapacidade e a LOE
A decisión da Consellería de Educación que segregará aos nenos con diversidade funcional vai en contra da lei.
Ante a proliferación de situacións en que nenos con diversidade funcional física ou intelectual que se atopaban integrados en centros educativos ordinarios están sendo obrigados pola Xunta a pasar a centros especiais, o Foro de Vida Independiente (1) sinala que isto supón un contrasentido dado que se avalou a obrigatoriedade dunha educación inclusiva, tal como establece a Convención de Dereitos Humanos dos discapacitados. Non resulta razoable que tras anos de asistencia a un centro escolar alguén con diversidade funcional véxase segregado a un centro que baixo o ampuloso título de especial é en realidade un Gulag ou Guantánamo no que fóra da vista da sociedade instrúese aos escolares en que a súa diversidade é motivo de exclusión social respecto aos estudantes da súa idade e entorno social.
A esta práctica mafiosa, mediante informes tendenciosos e instrucións internas, a Xunta intenta dar un verniz de lexitimidade co anuncio dun decreto de atención á diversidade mediante o desvío dos alumnos con discapacidade a aulas específicas, para facer desaparecer as dificultades de integración creadas pola falta de recursos, vontade e coñecementos para o cumprimento da educación inclusiva que a legalidade vixente establece.
O Foro de Vida Independiente coincide co obxectivo que alega a Xunta de “racionalizar recursosâ€, pero xa que existe diñeiro para dispendios (coches oficiais a 480.000 euros a unidade, 2 millóns de euros para remodelar un despacho, 355 coches oficiais cos seus respectivos condutores, edificios (O Porriño) construídos fai anos aos que non se lle deu ningún uso,…),que non responden a ningún dereito da cidadanía, estes gastos deben efectuarse despois de haber cuberto os fondos precisos para unha educación inclusiva de calidade para todos os galegos.
O Foro de Vida Independiente fai un chamamento á comunidade educativa, ao movemento asociativo da discapacidade, aos representantes políticos escollidos nas eleccións e á sociedade en xeral para impedir que a segregación escolar impóñase en Galicia ou en calquera outra comunidade española porque trátase dunha violación dos dereitos humáns. Ao mesmo tempo queremos manifestar a nosa máis profunda preocupación polo feito de que TSXG declárese “incompetente” na demanda dun pai pola imposición da Xunta de enviar a un alumno, despois de estar nun centro de integración do seu contorno, a un especifico para persoas con diversidade funcional. Se a administración de xustiza non entra a exercer a súa función nun asunto entre particulares coa administración por unha cuestión de dereitos humanos, quen ampara ao cidadán?
Enlaces de interese
- Ligazón á web do Foro de Vida Independiente: www.forovidaindependiente.org
- Enderezo de correo electrónico de contacto
E logo din que un proxecto como o da “Aula estable” de Vilagarcía non se debe consentir nin levar adiante. Eu, como nai dun neno con autismo e profesora funcionaria, quero para el una educación pública, nun centro ordinario onde se respecten os principios de inclusión e normalización e loitarei para que esto se leva a término ata que non me queden forzas… E a Asociación Pordereito da comarca do Salnés, da que son integrante moi activo, está a ser un exemplo que todo grupo de pais con nenos discapacitados debe seguir.
O meu fillo acode a un centro de educación especial, e non considero que estea nun Guantánamo. Ademais, o centro ao que acode fai máis pola integración do meu fillo entre os seus compañeiros e entre os veciños, que por exemplo o colexio ao que vai o seu irmán, sinceramente, considero que está nun paraíso. É un mundo feliz, sen barreiras nin mentais nin físicas. Encantaríame que a integración fose real, pero non o é. A integración non depende dos muros que rodean ao mozo, depende dos profesionais que o rodean e das súas familias. De nada serve que metamos aos nosos nenos e nenas en coles ordinarios se os profesionais que os atenden non os integran realmente ou os teñen tamén nun aula de educación especial. E de nada serve se as familias aislan aos nenos e nenas. A teoría está moi ben pero a práctica… E si, si que apoio a integración, pero non dramaticemos. Un colexio de educación especial é un colexio adaptado ás necesidades especiais. O que hai que facer é buscar os medios para que os colexios de educación especial, as aulas de educación especial e os alumnos especiais INTÉGRENSE. Independentemente de onde estean. E dotar a calquera colexio ordinario ou especial dos medios e os coñecementos para que isto sexa posible. E xa postos orientar a TODAS as familias, para lograr a integración real.
Eu diría que miredes e escoitedes atentamente o vídeo que tedes neste enlace:
http://www.asociacionalanda.org/video/javier_tamarit.php
é largo pero moi interesante, e a clave está baixo o meu punto de vista no minuto catro.
Para mamiago, non se trata de polemizar, eu polo que si estou, é polo teu dereito a elexir o que consideres mellor para ti e para os teus fillos, para que ninguen elixa por ti, por dignidade teño que deixar clara a miña postura que é
Educación inclusiva, por considerar que solo dende sociedades que respeten as diferencias conseguiremos sociedades que avancen, pero xa sei que o camiño e tortuoso e dificil, pero que os que non esten pola labo,r consigan que moitos pais e nais pensen ,que estar apartados ,e o mellor camiño, non podo aceptalo por dignidade. En todo caso, o que si reclamo é o dereito a elección en libertadade.
Ola. Son Juan, e quero dar a miña opinión como mestre que viviu e vive moi preto de moitas persoas vinculadas á discapacidade.
Entendo perfectamente a estridencia que poida xurdir coa publicación desta nota: a virulencia das administracións públicas (e compañía) en tomar decisións radicais ignorando arrogantemente as opinións e sensibilidades das persoas con discapacidade e aos seus familiares e achegados máis directos, atópase cara a cara co virulento e radical rexeitamento destes fronte a unha soberbia política indiscriminada que ninguén entende.
Dende que o mundo é tal, nunca se permitiu que as persoas con discapacidade ou, no seu nome, a súa familia máis inmediata, puideran ter o dereito a decidir e administrar como debería ser a súa educación e a súa asistencia médica, de recursos e social.
É hora de que tal fenda rache definitivamente.
Non se trata de obrigar por decreto á escolarización exclusiva en aulas especiais nin tampouco a do extremo contrario, pois a inclusión pode e debe chegar dende camiños ben diferentes dende o momento en que non hai no mundo dúas herbas iguais e, moito menos aínda, dúas persoas idénticas. Trátase de darlle ás persoas con discapacidade e aos seus máis achegados a responsabilidade e a capacidade da decisión final unha vez escoitados os ditames e as opinións dos expertos que tamén teñen cousas que dicir. En todo caso os poderes políticos máis deberan escoitar que falar.
Soy madre de una niña de 10 años con Sindrome de Down, que está escolarizada en un centro ordinario.
No entiendo como con el fin de optimizar recursos (fin compartido por todos) se puede pensar en la “segregación escolar†de los alumnos con discapacidad.
Mientras que esa misma optimización de recursos permite poner en marcha en Galicia un “Plan Madrugadores†y “Plan para conciliar vida familiar y laboral†por el que los centros públicos abrirán sus puertas con actividades extraescolares fuera del horario lectivo, los alumnos con discapacidad y sus familias, se encuentran con que:
• No tendrán derecho a elegir el centro que consideren oportuno para sus hijos.
• En caso de que en una familia haya hermanos de ese alumno con discapacidad ¿irán todos al centro de referencia ó tendrán que separarse y acudir cada uno al suyo?
• Los alumnos actualmente escolarizados en centros ordinarios, ¿tendrán que cambiar al centro de referencia para ser debidamente atendidos? ¿Si se quedan en el centro que están actualmente no tendrán derecho a recursos?
Comparto la opinión de Juan, sólo exijo para mi y para mi hija, el derecho a elegir, como lo tienen todos los demás