2 de abril, día mundial de concienciación sobre o autismo

• Cuca
• 29 de Marzo de 2010
• Experiencias, Opinión, Reflexións
• 0
• 1106

Presentación

Neste período vacacional no que agora andamos inmersos, celébrase un día especial, moi especial. O día mundial de concienciación sobre o autismo. Non se trata tanto de celebrar, canto de lembrarnos, unha vez máis, que o autismo é unha materia pendente, que hai miles de persoas ciscadas polo mundo que son invisibles aos nosos ollos, e que polo tanto non lles corresponde desfacerse en mil bailes para ser visibles, tócanos a nós ollar para elas e eles, que os fagamos nosos no día a día, que os incluamos nas nosas vidas, nas nosas aulas. TADEGa síntese orgullosa de traervos aquí este día e a reflexión que unha mai blogueira dun neno con autismo (Cuca) nos trae a esta bitácora.

Ao final deste artigo, tedes un magnífico vídeo. Dende TADEGa vos pedimos encarecidamente que o vexades en todas as vosas aulas, ou como mais e pais de familia, na casa coa vosa familia ao completo. O que alí se amosa e para todos e cada un de nós. Graciñas Cuca por este agasallo.

A reflexión de Cuca e a nosa

Por 3º ano consecutivo celébrase o Día da Concienciación do Autismo. Pero ¿Por que existe esta data conmemorativa? Pois pola importancia de concienciar. O autismo ten cada vez unha incidencia mais alta, o ano pasado falábase de que 1 de cada 150 nacidos eran diagnosticados como TEA, neste intre xa se comeza a falar de 1 de cada 91 nacidos. As causas aínda son descoñecidas, fálase dunha combinación de factores xenéticos e ambientais (fundamentalmente da contaminación).

¿Que se está facendo dende a Administración e dende a sociedade para afrontar este importante problema? Pois moi pouco: a diagnose segue sendo en moitos casos tardía; a atención temperá é insuficiente (e en moitas zonas inexistente) e con carencias na formación específica dos profesionais; a escola segue sen estar preparada (nin estamos concienciados, nin formados, nin contamos con recursos suficientes). A realidade é que se queremos que estes nenos e nenas cheguen a ser cidadáns de pleno dereito precisamos que se comece a facer fincapé nestes ámbitos xa que unha detección e unha intervención temperá axeitada fai que cheguen a desenvolver as súas capacidades ao máximo.

Fai un par de anos que España ratificou a Convención das persoas con discapacidade pero de momento todo quedou nunha simple firma. O dereito á inclusión e á comunicación das persoas con autismo segue sendo un soño; é necesario unha ardua labor de concienciación e inversión en tódolos ámbitos (social, sanitaria, educativa e laboral) para que sexa unha realidade.

Recentemente falouse no Congreso dos Deputados dun Plan Nacional de Autismo pero neste momento todo está paralizado. Os nosos gobernantes recoñecen que é un problema ao que hai que facer fronte pero non reaccionan. En moitas comunidades autónomas vivimos incluso un retroceso, xa que se tende a recortar o número de profesores de apoio e a seguir creando centros específicos. O camiño cara á inclusión e á concienciación vai nunha dirección equivocada.

Fai moi pouco que unhas nais (a maioría tamén mentres) creamos unha Plataforma que reclamaba a inclusión dun punto na redacción do Pacto Educativo de Estado e o conseguiron, xa existe un duodécimo punto nese pacto que toma en conta aos nenos e nenas con diversidade funcional. Estas mesmas nais conseguimos ser recibidas no Congreso e entregarlles a varios deputados da comisión de educación e da de discapacidade El Libro Rojo de la Educación española, o libro da vergonza, onde se recollen un bo número de casos de agresión aos dereitos fundamentais de nenos e nenas con TEA e outras diversidades funcionais. Tamén entregamos un documento, froito de dous meses de duro traballo e reflexión, no que se recolle medidas urxentes para que a educación comece a ser realmente inclusiva.

A comunidade educativa está neste intre con moitos frontes abertos pero este debe ser un dos prioritarios xa que isto afecta a todos e todas e, se non comezamos a reaccionar, o que estamos é quitándolle a posibilidade de progresar a estes rapaces e rapazas. A educación inclusiva é o seu dereito. Así o recoñece a LOE e a Convención. Os mestre deberiamos tamén reclamar ese dereito pero con todas as garantías e para que iso sexa posible deberiamos:

1. Reclamar que a escola sexa para todos e todas.
2. Deberemos concienciarnos de que sen formación específica dificilmente lle poderemos dar unha educación de calidade que lles garante algo tan fundamental como é o acceso á comunicación e á relación cos seus iguais.
3. Insistir na necesidade de ter os mestres de apoio suficientes para afrontar a nosa labor educativa.

Esta loita non é so dos pais, nin das asociacións, é unha loita de tódalas persoas que formamos esta sociedade. Por iso é tan importante que existan días de concienciación, datas que nos recorden que temos aínda moito camiño por andar, e que nos sensibilicen da existencia das persoas con diversidade funcional e das obrigas que toda a cidadanía temos para con elas.

Por último quérovos deixar un pequeno obsequio que preparou unha mami blogueira con fotos de marabillosos nenos e nenas e mozos e mozas con TEA, incluso con fotos dos pais e nais destas persoas sorrindo e disfrutando da vida.

As dúas caras do autismo

Enlaces que se citan

• O blog de Maite: Hasta la luna ida y vuel…TA: hastalalunaidayvuelta.blogspot.com
• El Libro Rojo de la Educación española: issuu.com/librorojo/docs/pactoeducativoparatodos.blogspot.com
• Medidas urxentes para garantir os dereitos dos alumnos con diversidade funcional: issuu.com/librorojo/docs/congreso
• Plataforma Pacto Educativo para todos: pactoeducativoparatodos.blogspot.com

Outros enlaces de interese

• Entrevista cunha nai dun neno con Asperguer na Televisión galega: agalegainfo.crtvg.es/videos/…
• Un conto sobre a inclusión (o noso conto), o conto de Xandre: www.ContosDeXandre.net/?page_id=303